BİR TUTAM AŞK

         Özgür düşlere aç yüreğini bu gece. Bir yaprak ol sonbaharda ya da bir çiçek ol ilkbaharda . Selam dur doğan güneşin sana sunduğu tüm güzel günlerine.

         Ya güneşin hiç doğmayacağını hayal et ya da her geçen sabah daha parlak doğacak güneşine selam ver. İstersen karanlık bir dünya  için kahrol veya umut dolu günlerin müjdecisi ol, umudu unutanlara.

         Ya da bir hüzne sarıl, ağla dilediğince ve düşlerinde bırak kendini...  Sen ne görmek ister onu gör; ne olmak istiyorsan o ol. Sallan iki ucunda bir hayatın, doğru olduğunu bildiğin yerde dur istiyorum. Seni bir şeylere zorlamak değil arzu ettiğim. Aksine seni sana bırakıyorum tüm pişmanlıklarından arınman için. Fakat korkma, sen istedikçe ben hep yanındayım. Dudağından dökülecek her sözün tutsağıyım. 

ELVEDA

Hüznümü isyanıma maya ettim. Sanma ki sanadır bu haykırışlar, bu isyan ... Sen aşk oyunumun sadece bir piyonuydun.  Seni kaybettim evet,  ama oyunum bitmedi.  Bitmesin de  benim hala kaybedeceklerim var.  Benim hala umudum var, dudaklarımdan dökülecek birkaç sözcük; gözümden akmayı bekleyen bir damla yaş var! Bu kalpte hala kirlenmemiş yerler de var...  İçinde sen olmasan da benim hala düşlerim var.

Artık sen manası yitirmiş bir isimsin sadece umarsızca dudaklarımdan dökülen... Ne sevgime ne de hüznüme hükmeden...

Sessizliğinde boğdum haykırışlarımı,  sözlerime hapsettim yalnızlığımı, gözyaşlarıma saklamıştım aşkını ta ki onlarda kayıp gidene kadar...

Azad ediyorum seni bu büyük aşkın kudretinden.  Ancak hak edenlere değmeli sevgimin iç acıtan sıcaklığı, aşka değer veren bir bahar da olmalı yoksa hep sevenler mi yalnız kalmalı?

                                                                                                                                        

                                                                                                   Özak Durmuş

SEN VE BEN

Önce yeşilini sevdim. Yeşil gözlerine dalıp gitmeyi. Ürkek bakışlarla seni süzmeyi. Sonra konuşurken sesinin tonunu sevdim. Kendimi bıraktım bu rüyaya... kalp atışlarım sözlerine eşlik etsin diye.

          Ben bana bakışını sevdim. Sana sorular sormayı sevdim bana bakarak cevapla diye. Bu saniye binlerce saat sürsün istedim.

          Ben galiba en çok bu anı kafamda binlerce kez yaşamayı sevdim.

                                                                                        

                                                                            ÖZAK DURMUŞ

YİNE HÜLYALARA DALDIM

Yıllarca aşkımı aradım önce yüreğime baktım bulamadım. Sonra hayallerime uzandım, aşkı hayal sandım. Düşledim, bekledim, inandım ama göremedim. Hayal dünyamda aşkı ararken gerçek hayatta senle karşılaştım önce seni hayal sandım. Oysa sende herkes gibi bir insandın. İşte o zaman aşkı elle tutulur sandım, elimi uzatsam avucuma alırım sandım. Anladım ki yanıldım…aşk beni görecek kadar yakında, uzanamayacağım kadar uzakta. Yalan kadar gerçek, düş kadar güzelmiş aşk

                                                                      ÖZAK DURMUŞ

YAĞMUR

Yağmur altındayım.
Yıkasın yağmur tüm benliğimi,
Vicdanım sınansın,
Aksın yağmur sularıyla tüm günahlarım.
Arınsın yüreğim, tüm vicdan azaplarımdan.
Temizlensin kalbim, üzerindeki yaralardan dökülen kanlardan.
Serinlesin biraz alev alev yanan yüreğim.
Yağmur suları götürsün yüreğimi, gitmek istediği yere

Yağmurlar yağsın üzerimize, yargılansın aşkımız gökkuşağının bittiği yerde…

ÖZAK DURMUŞ

YA HEP YA HİÇ

        Hep bir şeylerin başındayım veya sonundayım. Hiç ortasında yer alamadım bu hayatın. Ya doyasıya yaşamak istedim, her anından keyif alarak. Ya da ölmek istedim. Acısını, günahını düşünmeden, o an o saniye ölmek istedim. Hiç normal bir günüm olmadı.  Ya hep iyiydi, hep mutluydum. Ya hep kötüydü, hep  mutsuzdum. Ben ya hep ya da hiçtim.

      Ya durmadan konuşurdum, susunca her şey bitecekmiş gibi. Söylediklerim son sözlerimmiş gibi. Ya da susmayı seçtim, bir ölüm sessizliğinde olmayı. Konuşunca tüm sözler anlamsız kalacak gibi hissettim.

     Ben ya hep gülmek ya da hep ağlamak dedim. Ya kahkahalar atarak güldüm. Ya da tüm yüzüm kıpkırmızı olana kadar ağladım. Her şeyimi kaybetmiş gibi,

bir daha gülmeyecekmiş gibi.

    Ben ya hep sevgi dedim ya da hep nefret dedim. Ya doyasıya sevdim. Her şeyden esirgedim, her şeyden üstün tuttum. Ya da nefret ettim. O an nefretim içinde boğmak istedim. Acımı hissetsin istedim, beni öldürdüğü gibi o da ölsün istedim.

    Ben ya destansı aşklarda bir mısraydım. Ya da sonsuz yalnızlıklarda bir gözyaşı. Ya tüm kalbimi verdim. Sanki dünyada bir tek o varmış gibi sevdim, delicesine bağlandım. O varsa, ben varım. O yoksa, ben yokum dedim. Destansı bir aşkla sevdim. Ya da yalnızdım. Dünyada bir tek ben vardım. Konuşmazdım, gülmezdim, ağlamazdım. Günler hep aynı gelirdi. Çünkü ben bir günün bittiğinin, bir diğerinin başladığının farkında bile  değildim.

   Ben bir şeylerin ya başındaydım ya da sonunda. Ya hep dedim ya da hiç.

   Ya seninle yaşarım dedim, ya da sensiz ölürüm dedim…

                                                                         ÖZAK DURMUŞ

Unutulur Mu Sevgiler

Nedir bu acı?

Gerçek midir tüm sevdiklerimin gittiği?

Dönüp arkalarına bakmadıkları gibi

Bir elvedayı esirgemeleri

Hiç ağladınız mı benim gibi?

Hiç sevdiniz mi benim gibi?

Hiç özlemez misiniz ben gibileri?

Dün olduğu gibi, bugün de sevenleri

Benimki kadar içten mi?

Mutluluk dilekleriniz

Korku sarmıyor mu içinizi?

Belki bir gün unutuluruz diye

Ağlamak biçaresizlik örneği midir sadece?

Ben siz olmadan biçare ve ağlağım

Sessiz ve nefessiz bir elveda derim

Hayata ve geride kalan tüm dostlara

Unutulur muyum bilmem

Ama unutamam ne sizi

Ne de sevgi dolu günlerimizi

Şiirlerim dostlarıma vasiyetim

Sevgim benim tek meziyetim!

                                                                    Özak Durmuş