ŞAİR CENAZESİ

Sızlar yürekler bir mezar başında
Kara toprak bir şair cenazesi bekler
Adı aşk soyadı sevdadır
Ağlayanı çoktur mezar başında

Vasiyetidir:şiirlerim kefenimdir der
Aşktan,şiirden usanmaz bir gönüldür
Takati kalmadığından aşk acısına,ölmüştür
Yoksa son nefesinde de sevmektedir

Sinesine çeker
Adına okunan tüm duaları
Salasını dinler
Mezarı ılık toprağına konduğunda

Bir araçtı bedeni sevgilere ulaşmada
O yaşamaktadır bir şiirin sözlerinde
Sevenleri ağlarken ölümünde
O sever adım yürür sırat köprüsünde

Ve soru sorulur:nasıl bilirdiniz?
Aşık bilirdik!

ÖZAK DURMUŞ