Dostum, gözyaşıma en çok değer veren kişi. Ne bir sevgili gibi ayrılma vardır aramızda, ne de sıradan bir arkadaşlık gibi küsmek. Hüzünlenmemi ilk gören hep sen oldun. Elimi aldın avucunun içine, sımsıkı tuttun elimi. Gözyaşlarımı elinle sildin. Acımı yüreğine alıp hafiflettin. Küçük bir tebessümüm için neleri vermezdin kim bilir? O an dedim kendime :” Bu eller hayat boyu sımsıkı saracak seni. Her düştüğünde tutacak, her gözyaşını silecek ve tüm acılarını paylaşacak”. Bu dostlukta akan her gözyaşı iki kişilik akıyor. Biliyorum ki hiçbir zaman elimi uzattığımda dokunamayacağım kadar uzakta olmayacaksın.
ÖZAK DURMUŞ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder