Kurumuş bir gül gibidir yüreğim. Ufalanır aşkın içinde. Lise defterimde saklarım yüreğimi. Bir senle olmayı bekler zavallı. Lisenin, gençliğin ateşiyle yanan yüreğim sabreder, bekler.
Kuru bir gül kalbim bekler seni, üzerinde defter yaprağı kokusuyla.
Aşkım kızartır gülü,kırmızı aşkın rengi. Beyaz ayrılığı anlatır. Beyaz ölümdür, sensizlik ölümle eşdeğer.
Küçük bir drama da ölümdür rolü yüreğimin. Ne yemek ister,ne su bu yürek. Aşksızlıkla kurur ama sabreder ,ne de olsa deli gönül. Defter yaprağıyla bütünleşir zamanla ve bir olur(ölür). Aşksızlık tüketmiştir onu iyice ama kokusunu bırakmıştır deniz gözlüsüne yazılan bir yazının üstüne.
Belki bir gün sevdiği okur,koklar,onu hatırlar diye
Özak Durmuş
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder