Finaller zamanı düşündüm de yazmayalı ne kadar olmuş, çok özlemişim ama bir tedirginlik de yok değil hani... Ne zamandır yazmadım acaba formdan düştüm mü sorusu hep kafamda bir yazmaya başlayalım bakalım neler çıkacak görelim.
Anlatmak istediğim ve ne zamandır kafama takılan ilk konu hayat ve beklentiler...
Yazıyı okurken şunu dinlemenizi tavsiye ederim:
http://www.youtube.com/watch?v=i8yaO251Kfs&context=C3d49da3ADOEgsToPDskKqrTQGw6Nyy_lxWSxkOZEv
Hayat aslında bir beklentiler bütünüdür benim gözümde herkes herşeyden ve diğer herkesden birşeyler bunu illa da söz ile veya yazı ile ifade etmesine gerek yoktur biraz düşününce herkes fark eder bunu.
En basitini düşünelim mesela, herkesin kafasında bir başarı ölçütü vardır kişiden kişiye, toplumdan topluma değişen bu ölçüt insanı bazı beklentilere sürükler. Örnek alacak olursak aileniz çevrendekileriniz tahmin ettikleri zeka seviyenize göre sizden eğitim hayatınızda belirli bir başarı bekler ve sizin mutluluğunuz da bu endeksli devam eder. Aslına bakarsınız sevgi, aşk, başarı, sorumluluk gibi her şeyin temelinin bir beklenti örgüsünü oluşturduğunu yazıyı okudukça anlıcaksınız. Bütün mutluluklarınız, mutsuzlukların bununla bağıntılıdır.
Günlük hayatınızda yaşadığınız her sorunun temeli budur; herhangi bir sorunu düşünün sonrasında bu konuda kimin beklentisi olduğunu düşünün, bunlardan yola çıkarak çözüme bir adım atmış olacaksınız bir çözümün olmadıgını fark etmeniz sizin için ufak da olsa bir çözüm olacaktır.
Beklentiler dediğim şey sadece aileden arkadaşlardan oluşmaz, geniş düşünün bazen bu beklentilere siz kendinizi sürüklersiniz, bazen hiç tanımadğınız düşünce, vatandaşı olduğunuz ülke veya inandığınız düşünce sistemi...
Ali'nin Sekiz Günü filminden şu sahne size ne demek istediğim konusunda bir fikir verecektir:
http://www.youtube.com/watch?v=KhGkWRLtQLs&list=FLhmBSacIAArkV17KdqJIrfA&feature=mh_lolz
Eğer kafasınızda hala soru işaretleri varsa bu adam neyden bahsediyor diye olayı şöyle açabilirim biraz daha, ileride şu mesleğe sahip olacağım, şu mevkiye geleceğim,şu kişiyle evleneceğim, şu kadar para kazanacağım gibi düşünceleriniz varsa; bunların hepsi kendiniz hakkında bazı beklentiler oluşturur ve sadece bunları yapabildiğiniz sürece mutlu olabilirsiniz. Bunların en azından benim gözümde daha makul şeyler peki diğer insanların bizden bekledikleri bazen sorumluluklar altında ezildiğinizi hissetmiyor musunuz? Düşünüyor musunuz hayatınızda ne kadar fazla yapmak istemediğiniz işe zorlanıyosunuz.
Sırf birileri onunla dalga geçmesin diye veya herkesin sevgilisi var diye biriyleriyle beraber olmaya çalısan insan, aslında zevk almadığı ama zekası o bölümü okumasına yettiği için okuyan öğrenci, aslında çocukları sevmeyen ama ailenin baskısıyla çocuk sahibi olan baba, arkadaşlarına kendni kanıtlamak için sigara, alkol alan çocuk... Kafamı nereye çevirsem bunların bir örneğini görüyorum.
Bana kalırsa hayat yapmamız gereken, bizi mutlu eden şeyleri yapmak. Söylemesi basit ama bunun gerçekleştirmesi oldukça zor çünkü başkaları için yapmamız gereken, kendi mutluluğumuzun önüne koymamız gerekn çok şey var biliyorum ama yaşadığınız hayatın bir anlamı olmasını istiyorsanız hayata karşı bencil olun biraz. Çünkü öldüğünüz gün sadece siz olacaksınız ve geri kalan hiç kimsenin, hiçbir şeyin değeri kalmayacak.
