Bu Blogda Ara

30 Kasım 2013 Cumartesi

GİDERKEN



Sana söyleyecek bir sözüm var: Biliyorum duydukların hoşuna gitmeyecek, fakat olanlar bunlar ne yapayım?

 Ben seni hala seviyorum ve artık neden sevdiğime bir bahane bile bulamıyorum. Sanırım ben sadece seviyorum ve artık sorgulayamıyorum. Soru sormak dahi yorucu geliyor artık. İster hastalık de, istersen saplantılı de, çok da fark etmez. Konunun seni ilgilendiren kısmına gelmek isterim. Çünkü seni nasıl sevdiğim artık seni ilgilendirmiyor. Fakat şunu düşünmeni isterim seni böylesine seven biri varsa dünyada, demek ki çok da sıradan biri değilsin. Bunu bir düşün, biliyorum sana olman gerekenden fazla sorumluluk yüklüyorum ama ne yapayım bildiğim güzellikleri, melek figürlerini, düşleri, mutluluğu çağrıştıran tüm simgeleri sende birleştirdim bir kere.

Yazdıklarıma rağmen, tek güzel şey var o da bununla yaşamayı öğrendim. Çok sorun etmiyorum artık ve biliyor musun bence bir gün beraber olacağız ama o gün bugünden çok farklı olarak seni çok fazla önemsemeyeceğim sanırım; umarım.

Sevgilerimle,

ADINI SEN KOYDUM TÜM AYRILIKLARIN



Yeter artık!
Sussun kırık düşler,
Ara versin gözyaşlarım,
Bir sonraki ayrılığa kadar.

Yeni isimlere aşina olsun kulaklarım.
Sözlerime yol versin çığlıklarım.
Adını sen koymaya korktuğum düşlerime,
Zindan olsun tüm sonu gelmemiş aşklarım.

Yollarına kırmızı halı seremedim, biliyorum.
Eğer izin verirsen gözyaşlarım sunsun sana,
Bana gelen tüm yolları.

"Ne de olsa ayrılık da sevdadan değil midir?"