ARAF

Usandım artık seni rüyalarımda görmekten. Gündüzleri kendimi seni unuttuğuma inandırırken, her gece inançlarımı boşa çıkartmaktan bıkmadın mı artık? Dayanamıyorum artık senli düşlerin sabahına uyanmaya.

Neyin gerçek neyin rüya olduğunu algılayamıyorum artık. Ben hangi dünyaya aidim? Gerçekten seninle onca yere gittik mi?; onca anıyı yaşadık mı?

Bilmiyorum, gerçekte mutlu muyum, üzgün müyüm? Ben neyim artık hiçbir fikrim yok? Şu an nerede olduğumu, bulunduğum yerin gerçek olup olmadığını dahi bilmiyorum. Bildiğim tek şey kaybolduğım. Rüya ile gerçek arasında, aşk ile yalnızlık arasında, cennet ile cehennem arasında, sen ile ben arasında bir yerde kayboldum. Ben ne sendeyim ne de kendim de, arafta bir yerdeyim.

Özak Durmuş