Bugün bir insan hayata gözlerini yumdu. Kiminlerin koca, kimilerinin öğretmen, kimilerinin oğul, kimilerinin kardeş diye çağırdığı; benimse baba dediğim biri. Diyemem ki benim acım onlarınkinden büyük diye, ben sana sadece yazmayı biliyorum ve yazıyorum.
Bir kızın babasını kaybetmesini az çok herkes bilir daha doğrusu babanın kız için neler ifade ettiğini. Öncelikle kahramanındır o senin; gördüğün tüm kötü rüyalardan, kötü insanlardan korur. Seni sahiplenir, omzuna yaslanılabilecek; en güvenilir erkektir. İlk aşkındır aslında o senin; tüm erkeklerde onu ararsın ister istemez, babanın sıcaklığını duymak istersin aynı güveni hissetmek istersin. En sevdiğin dostundur, çok kavga edersiniz, tartışır hatta bazen küsersiniz, ama bilirsin sonunda haklı olduğunu, aslında her şeyin senin için olduğunu. Sana en çok ihtiyacı olan kişidir, ona olan sarsılmaz güvenin, senin koruyu meleğin olmaktır onun vazgeçilmezi.
Şimdi uyansam ya keşke, uyanıp sana koşsam: Baba yanınızda yatabilir miyim desem, alsanız beni aranıza sizin sıcaklığınızla, huzur içinde uyusam ben de. Gördüğüm bu kabusu omzuma yaslanıp anlatsam sana ve sen de desen ki saçmala kızım ben asla ölmeyeceğim. Bana inanmaya can attığım sözler versen ya yeniden, olmaz mı? Olsa ne güzel olurdu, hep yanımda olduğunu bilmek.
Korkuyorum baba, sensiz bir dünyadan korkuyorum. Kiminle dolduracağım boşluğunu şimdi, kim masallardaki prenses olduğuma inandıracak beni, kim beni koşulsuz sevecek, kim koruyacak ya da ben kime güvenebileceğim sana güvendiğim gibi. Seni çok özlicem baba, yaşadığım her an seni hissedeceğim.
Sana son kez sarılmayı nasıl isterdim bilemezsin. Elimde ne varsa vermeye hazırım. Fakat seni son gördüğüm morarmış ellerle değil. Seni hep bildiğim şekilde: Dimdik kocaman ellerinle beni sararken, adeta canlılık fışkıran al al yanaklarından öperek, yeşiline doyamadığım gözlerine bakarak sana son kez sarılmak isterdim. Hiç gitmeyecekmişsin gibi, sana sarılmanın kıymetini bilerek; sana son kez sarılmak isterdim baba!!!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder