Bu Blogda Ara

8 Aralık 2013 Pazar

AYRILIKTAN SONRA BİR GÜN



Yeni sözlere aç yüreğim, yeni vaatlere, yeni düşlere... Uğruna feda edilecek nice yıllarıma ihtiyacım var. Sen olmadan yaşamaya alışmak o kadar zor ki anlatamam. Sen varmışsın gibi yılların geçmesini izlemek güzeldi. Hayat anlayamadığım şekilde akıp gidiyordu. Şimdi ise tıkandım kaldım olduğum yerde.
Senden başka bir şey bilmiyorum sanki. Hatırlıyorum galiba senden önce de bir zaman vardı ama hayallerim ve umutlarım şu an o kadar senle dolu ki, geçmişimi göremez oldum. Artık geleceği de göremiyorum, sanki tüm yollar kapalı... Sanki tüm yollar senle başlayıp, sende bitiyor.
Yeni bir yol arıyorum kendime şimdilerde. Belki senden daha güzel olmayacak. Belki ben yeni yolu bu kadar sevmeyeceğim. Belki dertlerimi daha bir özler olacağım, dermanım yanımdayken. Bilinmezliklerin ortasında çıktım yola, sana elveda demeyeceğim. Çünkü artık sana anlam ifade etmeyen sözcüklerle kendimi yormak istemiyorum.

Uzun zamandır kafam öylesine kuma gömülüymüş ki şimdi fark ettim, yaşamayı unutmuşum. Sanki aldığım nefesi bile filtrelermiş gibi hayatımın önünde bir sen varmışsın! Kaybettiğim zamanlara üzgün olsam da aldığım derin nefesin doyasıya tadını çıkarabiliyorum artık. Teşekkür ederim, senden önce bilmezdim soluk alıp vermenin böylesi bir özgürlük olduğunu.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder