Ay denizde gösterir kendini yakamoz diye. Gökkuşağı gösterir kendini yağmurdan sonra. Her geceden sonra gündüz var sevdiğim.
Ben yüzünde cennetin siluetini gördüm. Cennet sen, melek sen, bu kul seni sevmesinde neylesin? Seni sevmek, Allah’ a şükretmek.
Şükür dünyada hala güzel şeyler var, şükür sevilecek güzel şeyler var, şükür yaşanacak güzel anılar var, şükür cennet dünyada var.
Senin için yazmak nefes almak, su içmek gibi. Yüreğim çılgın Romeo, çölleri aşan Mecnun, dağları delen Ferhat, yüreğim sevgiyle dolup taşan tüm yürekler.
Peki sen, bir hayal? Bir melek? Ya da uyanmak istediğimiz güzel düş…
Ne yazsam, ne kadar ağlasam, ne kadar sevsem, ne kadar inansam fark etmez, seni bana getirmez.
Ama ben seni gördüm şad oldum. Gözlerin sürükledi beni tüm gerçekliğimden. Artık yapabileceğim tek şey: ellerimi açıp Allah’tan bana dünyada cenneti göstermesini dilemek.
Özak Durmuş
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder