Hüznümü isyanıma maya ettim. Sanma ki sanadır bu haykırışlar, bu isyan ... Sen aşk oyunumun sadece bir piyonuydun. Seni kaybettim evet, ama oyunum bitmedi. Bitmesin de benim hala kaybedeceklerim var. Benim hala umudum var, dudaklarımdan dökülecek birkaç sözcük; gözümden akmayı bekleyen bir damla yaş var! Bu kalpte hala kirlenmemiş yerler de var... İçinde sen olmasan da benim hala düşlerim var.
Artık sen manası yitirmiş bir isimsin sadece umarsızca dudaklarımdan dökülen... Ne sevgime ne de hüznüme hükmeden...
Sessizliğinde boğdum haykırışlarımı, sözlerime hapsettim yalnızlığımı, gözyaşlarıma saklamıştım aşkını ta ki onlarda kayıp gidene kadar...
Azad ediyorum seni bu büyük aşkın kudretinden. Ancak hak edenlere değmeli sevgimin iç acıtan sıcaklığı, aşka değer veren bir bahar da olmalı yoksa hep sevenler mi yalnız kalmalı?
Özak Durmuş
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder