Sen benim için tanımlamakta zorlandığım bir rüyasın.Bazı insanlar sabah kalktıklarında gördükleri rüyaları unuturlar,bende genelde unuturum ta ki seni görene kadar; fark ettim ki meğer bütün rüyalarım senmişsin ,her gece seni görürmüşüm.Seni gördükten sonra gözlerimi ne zaman kapatsam karşıma sen çıkıyorsun.Rüyada gördüklerimizi net olarak hatırlayamayız ama sen işte karşımdasın bütün rüyalarımın,hayallerimin ve gerçekliğin ötesinde güzelsin.
Seni anlatmak insanın içini ferahlatıyor; bu güzelliği yaşıyormuşçasına.Seni nasıl anlatacağımı düşünüyorum şimdi hangi kelimelere sığabilirsin ki,hangi kelimeler yeterli olur seni anlatmaya, desem ki gözlerin okyanusun mavilikleri gibi dalgalar vurur yüreğime yüreğime bu yeter mi sanıyorsun gözlerinin bende ne anlam ifade ettiğine,desem ki kalbinin sıcaklığını kalbimde hissederim,göremem kalbinin derinliklerini ufka bakar gibi hep orda ama asla yaklaşamazsın yeter mi bunlar sendeki yüreği anlatmaya!!!
Nereye sığar bu aşk,dur durak bilmez bu yürek taşar,sığmaz bedenime.Bakamam gökyüzüne,suya hatırlatır gözelerini bana,bakamam aşıklara bana aşkımı hatırlatır,bakamam doğaya,ağaçlara güzelliklere her bir güzellik seni canlandırır kalbimde.Söyle söyle nasıl yaşarım ben bu aşkla!!!
Sen düşlerimde,hayallerimde sen gerçeklerimdesin seni unutmak mümkün mü,neye baksam sen varsın seni unutmak mümkün mü,bu ızdırabı çektikçe seni unutmak mümkün mü?
GEL,GEL,GEL ...
Özak Durmuş
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder