MEKTUPLAR 1(A)
Ne kadar yaşadık bugüne kadar ve daha ne kadar var? Neleri gördük ve daha önümüzde neler var? Neleri umduk hayattan, hayat bize ne verdi? Kimleri sevdik, o kimler bizi ne kadar sevdi? Bu akşam bunları kendime sorarken bu mektubu yazıyorum sana. İntiharıma hazırlıklarım son aşamada, geriye kalan tek şey sana son bir elveda
MEKTUPLAR 2(B)
İntihar mı? Ölmek mi? Nasıl bir korkaklık senin düşündüğün şey. Hiç mi cesaretin yok gözünü açmaya, güzel günleri hayal edip hayata var gücünle tutunmaya.
MEKTUPLAR 3(A)
Zamanında çok hayaller kurduk seninle içinde sonsuz mutluluklar olan. Ya ne oldu şimdi hani sonsuz mutluluklar. Neler yaşadık… ve bu yaşamımıza ne değer biçtiler bilmem ama aşkım ben dayanamıyorum artık. Ben ölüyorum, sen yaşa
MEKTUPLAR 4(B)
Kolay mı öyle bir elveda deyip çekip gitmek. Sen hiç düşünmesen de seni sevenleri, onlar senin ölümünden sonra seni her düşündüklerinde ağlayacaklar belki. Annen, baban, kardeşlerin, dostların… seni seven yüzlerce belki daha da fazla insan. Senin ölümünle yıkılacak insanlar… kendine acımasan da onlara da mı hiç acımıyorsun?
Ölmek kolay tabi ölürken bir kere can veriyosun ya sevdiklerin… toprağa gömüp onun acısıyla yaşadığında kaç kere can verirler biliyo musun?
Eğer yaşamayı bu kadar kolay sanıyosan sen hiç yaşamamışsın
MEKTUPLAR 5(A)
Bir insanı binlerce hatta belki milyonlarca insan sevip onun yanında olabilir ama bir kişiye aşık olup terk edilince dünyada yalnız kalır.
Sen hiç yanında binlerce sevenin varken yalnız olmak nedir bilir misin? Ben bilirim...
Ölmek kolay, yaşamak zor... diyorsun
Peki yaşarken ölmek nedir bilir misin? Canlı canlı gömülmek her geçen gün çürümek, her nefes alışında toprağı solumak, konuşmak için ne zaman ağzını açsan toprağın dolması, haykırışlarının duyulmaması nedir bilir misin?
Ölümse de ölüm
Ölüm ruhun bedenden ayrılmasıysa, sen beni terk ettiğin gün ben zaten ölmüşüm. Siz sadece bedenimi toprağa gömün.
Ve son…
ÖZAK DURMUŞ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder